Biogramy autorów słów

Rajnold Suchodolski

Był bratem znanego malarza batalisty Januarego (autora m.in. Bitwy pod Tudelą, 1827 i Apoteozy Napoleona, 1842). Uczęszczał do gimnazjum w Świsłoczy i już wówczas działał w tajnej organizacji pn. Towarzystwo Zorzan (związanej z Towarzystwem Filaretów). W 1830 r. w początkach powstania listopadowego wstąpił do grona członków Towarzystwa Patriotycznego. W...
Więcej

Roman Ślęzak

Absolwent seminarium nauczycielskiego w Rudniku n. Sanem. Po zdanej maturze (1929) rozpoczął pracę jako nauczyciel muzyki. Zamieszkał w Nisku i nauczał w tamtejszej Szkole Podoficerskiej dla Małoletnich nr 3. Prowadził tam też szkolne i amatorskie zespoły muzyczne. Na potrzeby swoich podopiecznych pisał zarówno muzykę, jak i teksty pieśni, wśród...
Więcej

Stanisław J. Cywiński

Nieznany bliżej uczestnik powstania listopadowego. Jego nazwisko jako autora pieśni patriotycznej Litwinka, czyli hymn legionistów litewskich z muzyką Karola Kurpińskiego wymienił Karol Estreicher w Bibliografii polskiej XIX stólecia (t. VI, Dopełnienia A–O) z 1881 r.
Więcej

Stanisław Magierski

Jako dziecko grał na fortepianie, malował, fotografował. Marzył o karierze pianisty, jednakże po śmierci ojca – właściciela znanej w Lublinie hurtowni drogeryjnej i składu aptecznego – rozpoczął studia na Wydziale Farmacji Uniwersytetu Warszawskiego. Po ich ukończeniu w 1927 r. przejął rodzinną firmę, w której oprócz towarów aptecznych sprzedawał aparaty...
Więcej

Stanisław Rybka

W randze porucznika brał udział w powstaniu wielkopolskim w latach 1918–1919, zaś swoje przeżycia z tego okresu opisał w kilku publikacjach poświęconych problematyce powstańczej, z których największą popularność zyskała książka o charakterze wspomnieniowym pt. Zerwane pęta (1919). Był jednak oskarżany go o konfabulację i kreowanie mijającego się z prawdą...
Więcej

Stanisław Ryszard Dobrowolski

Studiował filologię polską oraz prawo na Uniwersytecie Warszawskim (1926–1929). Debiutował na łamach pisma „Robotnik” (1926), a w 1929 r. opublikował pierwszy tomik poezji pt. Pożegnanie Termopil. Wraz z Lucjanem Szenwaldem i Konstantym Ildefonsem Gałczyńskim współtworzył grupę poetycką „Kwadryga”. W latach 1927–1931 był redaktorem miesięcznika „Kwadryga”, a od 1937 r....
Więcej

Tadeusz Biernacki

Z wykształcenia był inżynierem chemikiem. Ukończył Politechnikę Warszawską. Jako bardzo młody człowiek wstąpił do Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie” i do Związku Strzeleckiego. Po wybuchu pierwszej wojny światowej młodzież tych organizacji zasiliła szeregi Legionów Polskich. Tadeusz Biernacki w wieku zaledwie 16 lat (od lipca 1915 r.) brał już udział w...
Więcej

Tadeusz Ostrowski

Niewiele jest potwierdzonych danych biograficznych współautora tekstu jednej z najsłynniejszych polskich pieśni patriotycznych. Wiadomo, że studiował w Szwajcarii na Akademii Handlowej w Sankt Gallen i że wstąpił do tamtejszego oddziału Związku Strzeleckiego. Żołnierz Pierwszej Kompanii Kadrowej. 20 października 1914 r. został jednym z ułanów Władysława Beliny-Prażmowskiego, a następnie wachmistrzem...
Więcej

Teofil Lenartowicz

Po zakończonej edukacji odbytej w Warszawie podjął pracę w kancelarii adwokackiej, a także w Sądzie Najwyższej Instancji. W 1844 r. został podsekretarzem w Komisji Rządowej Sprawiedliwości Królestwa Polskiego. Debiutował jako poeta w 1841 r. na łamach czasopisma „Nadwiślanin”, pisał także do „Niezapominajek” i „Przeglądu Warszawskiego”. Z czasem związał się...
Więcej

Wacław Biernacki

Od wczesnych lat młodzieńczych angażował się w konspiracyjną walkę – kolportaż ulotek, redagowanie czasopisma, demonstracje. Z powodu represji opuścił Lublin. Rozpoczął studia medyczne we Lwowie, lecz zarzucił je, gdy poznawszy w 1905 r. Józefa Piłsudskiego włączył się w działalność konspiracyjną Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej. Pod pseudonimem „Konstanty” (vel...
Więcej

Wacław Bojarski

Uczył się w stołecznych gimnazjach: im. św. Stanisława Kostki oraz im. Wojciecha Górskiego, później w liceum humanistycznym im. Jana Zamoyskiego. Debiutował 1 marca 1937 r. Listem Zagłoby na łamach „Wieczoru Warszawskiego”.   Podczas niemieckiej okupacji podjął studia na Wydziale Polonistyki tajnego Uniwersytetu Warszawskiego. Tam poznał m.in. Tadeusza Borowskiego, Wandę...
Więcej

Wacław Graba-Łęcki

Jego rodowe nazwisko brzmiało Rettinger. Zmienił je formalnie w 1922 r. na Graba-Łęcki.   Miał 23 lata, gdy wyruszył z krakowskich Oleandrów z Pierwszą Kompanią Kadrową. Był żołnierzem i lekarzem w oddziale Władysława Beliny-Prażmowskiego; posługiwał się pseudonimem „Graba”. Po zakończeniu pierwszej wojny światowej dalej aktywnie działał w Wojsku Polskim....
Więcej
1 4 5 6 7