Alfred Schütz

Kształcił się w II Gimnazjum Państwowym we Lwowie. Przez kilka lat studiował prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza, uczył się także we lwowskim konserwatorium muzycznym (m.in. u pianistki Heleny Ottawowej). Pod koniec lat dwudziestych odbył praktykę w lwowskim oddziale Warszawskiego Banku Dyskontowego, lecz jego pasją była jednak muzyka i scena. Współpracował z teatrzykami Złoty Pieprzyk i Ósma Pięć jako kompozytor piosenek i aranżer. W latach 1932–1936 sprawował kierownictwo muzyczne Wesołej Lwowskiej Fali w Polskim Radiu Lwów. Po przeprowadzce do Warszawy (1936) komponował dla scen teatralnych (Teatr Narodowy, Teatr Letni, Teatr Nowy, Ali Baba, Buffo, Cyrulik Warszawski, Wielka Rewia) i operetkowych (Teatr „8.15”). Jest autorem wielu popularnych przed wojną piosenek, m.in.: Ewentualnie, Noc w Barcelonie, Stara miłość nie rdzewieje, Przyszła do mnie miłość, Żołnierska brać. Wykonywali je czołowi polscy artyści, wśród nich: Eugeniusz Bodo, Mieczysław Fogg, Wiera Gran, Hanka Ordonówna.

Po wybuchu drugiej wojny światowej wrócił do Lwowa, gdzie współtworzył Teatr Miniatur, który wkrótce został upaństwowiony przez władze ZSRR (zespół wysłano w daleką trasę artystyczną). Pod koniec 1941 r. Schütz zdołał dołączyć do tworzącej się Armii Andersa, w której znakomicie wykorzystano jego talent w ramach Wydziału Propagandy Sztabowej. Do 1946 r. współpracował z zespołami artystów działającymi w strukturach Armii Polskiej na Wschodzie (m.in. z orkiestrą kierowaną przez Henryka Warsa), komponował muzykę do pieśni żołnierskich (m.in. słynne Czerwone maki na Monte Cassino oraz napisaną po upadku powstania warszawskiego pieśń Warszawo), prowadził audycje radiowe (m.in. w rozgłośniach w Bagdadzie, Jerozolimie, Kairze, Florencji i Rzymie).

Po wojnie zamieszkał w Brazylii. Występował solo i w duecie fortepianowym z Jerzym Petersburskim w Rio de Janeiro i São Paulo. Pracował jako akompaniator oraz korepetytor brazylijskich solistów, pisał także piosenki do własnych tekstów w języku portugalskim. W 1961 r. przeprowadził się do Monachium, gdzie przez ćwierć wieku współpracował z Rozgłośnią Polską Radia Wolna Europa.

Schütz jest autorem ok. 300 piosenek pisanych dla radiowego cyklu Podwieczorek przy mikrofonie. Ponadto pisał wspomnienia, których fragmenty ukazały się w Londynie w „Orle Białym” oraz w olsztyńskim „Dzienniku Pojezierza”.