Grzegorz Stróżniak

Uczył się w Poznaniu. Dzięki nauczycielowi muzyki w szkole podstawowej opanowywał grę na akordeonie, perkusji, trąbce i saksofonie, a pod koniec szkoły miał już zespół muzyczny, z którym grywał na weselach. Uczęszczał do dwóch szkół średnich: do klasy licealnej w Zespole Szkół Zawodowych im. Joachima Lelewela i równolegle do Szkoły Muzycznej II stopnia (klasy fortepianu i kontrabasu), angażując się we wszelkie szkolne przedsięwzięcia sceniczne (zespół muzyczny, teatr, kabaret). Skomponował wtedy pierwsze utwory – były to piosenki do poezji Adama Asnyka, Bolesława Leśmiana i Władysława Broniewskiego, utwór Ciche marzenia (późniejszy Przeżyj to sam), a także hymn szkoły Lelewela imię twe, śpiewany przez kolejne pokolenia uczniów. Od 1978 r. kształcił się w Studium Sztuki Estradowej w Poznaniu.

Początkowo występował z różnymi formacjami muzycznymi: kwartetem wokalnym Vist, zespołem Alex Band oraz Orkiestrą Zbigniewa Górnego. W 1981 r. założył własny zespół pod nazwą Lombard, w którym jest liderem, komponuje większość utworów, gra na klawiszach, a także śpiewa i z którym nagrał (wraz z pierwszymi wokalistkami Wandą Kwietniewską, Małgorzatą Ostrowską i od 1999 r. z Martą Cugier) kilkanaście płyt (m.in. Śmierć dyskotece!, 1983; Wolne od cła, 1984; Kreacje, 1987; Afryka, 1994; Deja’Vu, 2000; Show Time, 2012; Lombard swing, 2016) i wystąpił w kilku tysiącach koncertów w kraju i za granicą. Teksty do jego utworów pisali m.in. Andrzej Sobczak, Jacek Skubikowski i Marek Dutkiewicz. Do największych jego przebojów należą: Bez zysków, bez strat (1981), Komu cichy płacz (1981), Nasz ostatni taniec (1982), Przeżyj to sam (1982), Szklana pogoda (1983, nagroda na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu), Diamentowa kula (1983), Mam dość (1985).

Skomponował ponadto muzykę dla teatru, m.in. do musicali wystawianych przez Teatr Polski w Poznaniu: Łyżki i księżyc (z Lombardem, 1984), Ujrzana we śnie Wasawadatta (1987), Zęby 2 (1992). Jest współautorem spektaklu multimedialnego Lombard w hołdzie Solidarności – drogi do wolności, wystawionego w 2005 r., za który otrzymał Nagrodę Specjalną Instytutu Lecha Wałęsy.