Janusz Kondratowicz

Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego (Wydziału Filologii Polskiej oraz Studium Dziennikarskiego). Pisał i publikował zarówno utwory poetyckie, satyryczne, jak i krytyki, wywiady, reportaże. Począwszy od 1957 r. pisał i publikował, współpracował z takimi czasopismami jak „itd”, „Kierunki”, „Na przełaj”, „Współczesność”, „Za i przeciw”. W latach 1960–1961 był związany z kabaretem działającym przy warszawskim klubie Stodoła. W latach 60. tworzył teksty piosenek głównie dla młodzieżowych zespołów bigbitowych, w 70. – już dla całej plejady najpopularniejszych polskich piosenkarzy i zespołów. Współpracował z Polskim Radiem w ramach Radiowego Studia Piosenki, przez kilkanaście lat był kierownikiem literackim Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (KFPP). W latach 80. zaangażował się w pracę z młodzieżą, m.in. wykładając na warsztatach artystycznych dla młodych kompozytorów i autorów w Myśliborzu oraz dla wykonawców w Lublińcu.

Janusz Kondratowicz jest autorem ogromnej liczby tekstów piosenek, a wiele z nich to ponadczasowe szlagiery, wylansowane przez najwybitniejszych polskich wokalistów oraz zespoły, m.in. Czerwone Gitary (Biały krzyż – nagroda Ministra Kultury i Sztuki na KFPP, 1969, Droga, którą idę, Kwiaty we włosach, Płoną góry, płoną lasy, Powiedz stary, gdzieś ty był), Grupę ABC (Asfaltowe łąki), Trubadurów (Będziesz ty, Ej, sobótka, sobótka – wyróżnienie na KFPP, 1969), Halinę Frąckowiak (Papierowy księżyc), Wojciech Gąsowskiego (Zielone wzgórza nad Soliną), Krystynę Giżowską (Blue Box – Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, 1984 oraz W drodze do Fontainbleau z Piotrem Mecem), Annę Jantar (Tyle słońca w całym mieście – Nagroda Publiczności na KFPP, 1974), Irenę Jarocką (Beatlemania Story, Nie wrócą te lata), Krzysztofa Klenczona z Trzema Koronami (10 w skali Beauforta), Krzysztofa Krawczyka (Nim zgaśnie dzień), Jacka Lecha (Bądź dziewczyną moich marzeń, Dwadzieścia lat, a może mniej), Irenę Santor (Powrócisz tu – Grand Prix na KFPP oraz III nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, 1966), Urszulę Sipińską (To był świat w zupełnie starym stylu oraz Jaka jesteś Mario z Piotrem Figlem – nagroda PRiTV na KFPP, 1972), Katarzynę Sobczyk (Trzynastego – nagroda Towarzystwa Przyjaciół Opola na KFPP, 1967) i Zdzisławę Sośnicką (Mam w ramionach świat). Pisał także – pod pseudonimem „Jan Krynicz” – dla zespołu Top One, jako „Andrzej Senar” – dla grupy Rezerwat (m.in. przebój Zaopiekuj się mną). Poza licznymi krajowymi nagrodami zdobywał także trofea za granicą: I nagrodę na Światowym Festiwalu Piosenki w Tokio za Jest miejsce na ziemi (1973), wyróżnienie na festiwalu w Caracas za Jesteś blisko (1974) oraz III nagrodę na festiwalu w Rostocku za Trzeci akt (1986).

W 2016 r. Festiwal Piosenki Polskiej w Luboniu przyjął imię Janusza Kondratowicza.