Stanisław Magierski

Jako dziecko grał na fortepianie, malował, fotografował. Marzył o karierze pianisty, jednakże po śmierci ojca – właściciela znanej w Lublinie hurtowni drogeryjnej i składu aptecznego – rozpoczął studia na Wydziale Farmacji Uniwersytetu Warszawskiego. Po ich ukończeniu w 1927 r. przejął rodzinną firmę, w której oprócz towarów aptecznych sprzedawał aparaty fotograficzne i klisze filmowe. Otworzył także nowoczesne laboratorium fotograficzne.

Wraz z Edwardem Hartwigiem założył w 1937 r. Lubelskie Towarzystwo Fotograficzne. Prezentował swoje prace na wystawach krajowych oraz zagranicznych. Jego zdjęcia Lublina z lat 1934–1936 mają dziś ogromną wartość historyczną. Nakręcił Najkrótszy film o Lublinie – jedyny amatorski film o tym mieście z okresu międzywojennego. Działał też w Lubelskim Towarzystwie Muzycznym. Utrzymywał kontakty m.in. z Tadeuszem Szeligowskim oraz Arturem Malawskim, który do jego wiersza Nike z Cheronei skomponował muzykę (wyd. PWM 1957).

W czasie okupacji działał w ruchu oporu. Zaopatrywał oddziały partyzanckie w środki opatrunkowe, magazynował broń i kolportował prasę podziemną. W jego mieszkaniu mieścił się punkt kontaktowy Związku Walki Zbrojnej Armii Krajowej. Znalazło w nim schronienie wielu żołnierzy AK. Od 1943 r. był zastępcą dowódcy Biura Informacji i Propagandy Okręgu Lubelskiego AK. W 1944 r. wykonał dokumentację fotograficzną zbrodni hitlerowskich na Zamku Lubelskim oraz zdjęcia obozu koncentracyjnego na Majdanku. Jest autorem słów i muzyki wielu pieśni patriotycznych i partyzanckich, m.in. Na polance błyszczy rosa, Czemu tak łzy ronisz, Modlitwy, Zawołania czy słynnej Kołysanki leśnej.

Po wojnie został aresztowany przez NKWD i skazany na 10 lat więzienia. Na wolność wyszedł po dwóch latach. Po utracie rodzinnej firmy współzakładał Spółdzielnię Chemiczno-Farmaceutyczną „Permedia”, w której pracował i udzielał się w działającym przy niej teatrze amatorskim Latarnia (z Barbarą Koterwas) – jako pianista i twórca piosenek (takich jak Jabłoneczka, Kwiaciarka, Menuet, Walczyk i Pan Hilary).

Za działalność konspiracyjną został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami (1957). Jest patronem jednej z ulic Lublina.