O utworze

Jak to na wojence ładnie

AkompaniamentAkompaniament

Piosenka ułańska z roku 1863; Śpiewka powstańców z oddziału Langiewicza

Kolekcje Tony powstania styczniowego

Autorem słów i melodii przewrotnej, ironicznej piosenki o losie ułana był hrabia Władysław Tarnowski. Pieśń powstała w związku z bezpośrednim zaangażowaniem jej autora w powstanie styczniowe. Szczególnie popularna była w powstańczych oddziałach dowodzonych przez generała i dyktatora powstania Mariana Langiewicza, a także formacjach kierowanych przez Dionizego Czachowskiego. W najwcześniejszej wersji pieśń nosiła tytuł Pieśń żołnierska i poprzedzona była zwrotką, z której później zrezygnowano, o incipicie „A kto chce rozkoszy użyć / Niech do wojska idzie służyć”.

Wybitny literaturoznawca Wacław Borowy utrzymywał, że pierwowzorem utworu Tarnowskiego była XVIII-wieczna pieśń żołnierska. Z kolei muzykolodzy doszukiwali się w powstańczej melodii brzmień węgierskiego czardasza. Melodia funkcjonowała z licznymi odmiennymi wariantami słownymi.

Z uwagi na swą prostotę i ironiczny wydźwięk tekstu pieśń cieszyła się powodzeniem także po upadku powstania styczniowego. Na okres pierwszej wojny światowej przypadł renesans popularności pieśni, a ona sama tak silnie wrosła w legionowy repertuar patriotyczny, że szybko zapomniano o jej dużo wcześniejszej genezie.

Tekst

1. Jak to na wojence ładnie,
kiedy ułan z konia spadnie.

2. Koledzy go nie żałują,
jeszcze końmi go tratują.

3. Wachmistrz z listy go wymaże,
rotmistrz trumnę zrobić każe.

4. A za jego młode lata
zatrąbią mu tra, ta, ta, ta.

5. A za jego trudy, znoje
wystrzelą mu trzy naboje.

6. Śpij, kolego, twarde łoże,
zobaczym się jutro może.

7. Śpij, kolego, a w tym grobie
niech się Polska przyśni tobie!

Słowa i muzyka

Władysław Tarnowski

Odebrał znakomite wykształcenie ogólne – najpierw w szkole jezuickiej we Lwowie, potem w krakowskim gimnazjum, wreszcie na wydziałach prawa i filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego, oraz muzyczne – u Daniela Aubera w paryskim konserwatorium, z przerwą spowodowaną powstaniem styczniowym, w którym wziął udział jako kurier i organizator wsparcia, a także jako...
Więcej

Opracowanie

Kuba Stankiewicz

Od wielu lat należy do ścisłej czołówki polskich pianistów jazzowych. W drugiej połowie lat osiemdziesiątych grał z zespołem Jana Ptaszyna Wróblewskiego, później z kwintetem i kwartetem Zbigniewa Namysłowskiego. W latach 1987-1990 studiował w Berklee College of Music w Bostonie (dyplom w klasie fortepianu), zdobywając Nagrodę Oscara Petersona. Był półfinalistą...
Więcej

Utwór znajdziesz tutaj

Akompaniamenty

Przejdź na stronę MULTIMEDIA z nagraniami wybranych utworów oraz akompaniamenami.

Przejdź do multimediów