O utworze

 Modlitwa obozowa jest pierwszą powstałą po nieudanej kampanii wrześniowej polską pieśnią patriotyczną. Napisana została w październiku 1939 r. przez Adama Kowalskiego, przebywającego w obozie dla internowanych polskich oficerów pochodzenia niemieckiego w Balş w Rumunii. Tam również, 8 października 1939 r. po raz pierwszy wykonano ją siłami obozowego zespołu chóralnego. Utwór został opublikowany w „Wiadomościach” wydawanych przez Polską Misję Katolicką w Londynie w 1940 r. Szczególną popularnością pieśń cieszyła się wśród żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Nad Wisłę pieśń trafiła podobno za sprawą „cichociemnych” – żołnierzy elitarnej wojskowej formacji spadochronowej, potajemnie przerzucanych z Wielkiej Brytanii do Polski w celu organizowania i prowadzenia walki z wrogiem. Marszowa, podniosła pieśń, w której wątki patriotyczne łączą się z religijnymi, uznawana była za hymn Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Funkcjonowała też – obok pieśni Naprzód, do boju, żołnierze – jako hymn Armii Krajowej.

W licznych ogłaszanych drukiem śpiewnikach z repertuarem patriotycznym przy Modlitwie obozowej często nie podawano nazwiska Adama Kowalskiego, przebywającego po kampanii wrześniowej na obczyźnie, by nie narazić rodziny autora na szykany ze strony niemieckich władz okupacyjnych.