Włodzimierz Korcz

Uzyskał dyplom Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej (obecnie Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów) w Łodzi w klasie fortepianu Zbigniewa Szymonowicza. Jeszcze w czasie studiów podjął współpracę z Redakcją Muzyczną Polskiego Radia Łódź oraz Orkiestrą Rozrywkową Polskiego Radia i Telewizji kierowaną przez Henryka Debicha.

W latach 1974–1977 sprawował kierownictwo muzyczne w stołecznym Teatrze na Targówku (obecnie Teatr Rampa). Współpracował z radiową „Trójką”, współtworząc m.in. audycję Ilustrowany Tygodnik Rozrywkowy. Jako autor muzyki filmowej znany jest zarówno z dużego, jak i małego ekranu. Odpowiadał za warstwę muzyczną serialu 07 zgłoś się (reż. Krzysztof Szmagier, 1976) oraz takich filmów jak Żółw (reż. Andrzej Kotkowski, 1974), Lata dwudzieste… lata trzydzieste… (reż. Janusz Rzeszewski, 1984), Porcelana w składzie słonia (reż. Andrzej Czekalski, 1988).

Tworzył piosenki dla kabaretów Pod Egidą, TEY, Olgi Lipińskiej i Polskie Zoo, dla Zespołu Artystycznego ZHP „Gawęda” oraz wybitnych artystów estrady, jak Michał Bajor (Ogrzej mnie, Nie chcę więcej), Edyta Geppert (Och życie, kocham cię nad życie, Jaka róża, taki cierń), Danuta Rinn (Gdzie ci mężczyźni, A te skrzydła połamane), także Irena Jarocka, Halina Kunicka, Sława Przybylska i Irena Santor. Nieprzerwanie od początku lat 70. współpracuje z Alicją Majewską (przeboje Być kobietą, Jeszcze się tam żagiel bieli, Odkryjemy miłość nieznaną), z którą koncertuje w kraju i za granicą. Skomponował muzykę do musicali, m.in. Machina wierności (Teatr Muzyczny w Gdyni, 1973) i Dyzma (Teatr Rozrywki w Chorzowie, 2002). Tworzy także kompozycje religijne (np. oratorium bożonarodzeniowe A kto się odda w radość, 2002 i oratorium wielkanocne Woła nas Pan, 2009) oraz patriotyczne, w tym opracowania licznych pieśni z czasów największych polskich powstań narodowych (m.in. nagrane przez stołeczną Filharmonię im. Romualda Traugutta albumy: Pieśni powstania styczniowego, 2013; Pieśni powstania listopadowego, 2016; Pieśni legionowe i ułańskie, 2017).

Wielokrotnie zdobywał laury Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, m.in. nagrodę Towarzystwa Przyjaciół Opola za piosenkę Gdzie ci mężczyźni (1974), Złotą Karolinkę i nagrodę publiczności za piosenkę Żeby Polska była Polską (1981), nagrodę Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu za wybitną twórczość kompozytorską i jej prezentację na festiwalach opolskich (1988) oraz Kryształowy Kamerton Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR (1988). Na festiwalu w Bratysławie otrzymał Złotą Lirę za piosenkę Jaka róża, taki cierń (1985). W 2015 r. artysta został uhonorowany Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.