Wasilij Iwanowicz Agapkin

Dzieciństwo spędził w Astrachaniu. Jako siedmiolatek został sierotą, żył w biedzie, a w wieku dziesięciu lat trafił pod opiekę orkiestry dętej 308. batalionu Astrachańskiego Pułku Piechoty. Po pięciu latach służby, z niższym stopniem oficera i umiejętnością gry na trąbce, przeniósł się z Astrachania do Tambowa, by uczyć się dalej w tamtejszej szkole muzycznej, w klasie instrumentów dętych prowadzonej przez Fiodora Michajłowicza Kadyczowa. Po ukończeniu szkoły trafił do orkiestry wojskowej Kaukaskiej Dywizji Kawalerii, w której był najpierw trębaczem solistą, później asystentem kapelmistrza, a po rewolucji październikowej kapelmistrzem. Organizował również dziecięce orkiestry dęte.

Agapkin, jako uznana osobistość rosyjskiego i radzieckiego życia muzycznego, prowadził orkiestry podczas tak ważnych uroczystości państwowych, jak pogrzeb Lenina czy parady wojskowe w Moskwie (m.in. 1941 i 1945). Ponadto powierzono mu zadanie strojenia kurantów na Kremlu. Po wojnie regularnie koncertował w Moskwie.

Jest kompozytorem marsza Pożegnanie Słowianki, który zdobył sławę w wielu krajach Europy , a w Polsce stał się liryczną pieśnią partyzancką Rozszumiały się wierzby płaczące, oraz walca Sierotka, będącego wspomnieniem dziecięcych lat.