O utworze
Warczą karabiny
Akompaniament
Warczą karabiny i dzwonią pałasze; Piosnka brygad Piłsudskiego; Po Kętach
Do broni - I wojna światowa Autorem słów tej prostej piosenki sławiącej Józefa Piłsudskiego i kształtującej jego mit oraz legendę żołnierzy walczących w Legionach Polskich był Rajmund Scholz, który napisał ją w lutym 1915 r. w Piotrkowie, po wymarszu polskich wojsk z Kęt, wykorzystując melodię bliżej nieznanej pieśni ludowej z okolic Jasła.
Tekst Scholza po raz pierwszy opublikowano w „Panteonie Polskim” w 1926 r., z adnotacją, że jest on „wyrazem uczuć i wiary w moc i przeznaczenie Komendanta”.
Tekst
1. Warczą karabiny
i dzwonią pałasze.
To Piłsudski wyszedł w pole,
a z nim chłopcy nasze,
a z nim chłopcy nasze.
2. Wodzu, wodzu miły,
przewódź świętej sprawie
i każ trąbić trębaczowi,
gdy staniem w Warszawie,
gdy staniem w Warszawie.
3. Wtedy wszystkie dzwony
krakowskie zadzwonią,
a kolumnie Zygmuntowskiej
Tatry się pokłonią,
Tatry się pokłonią.
4. Gdy staniesz w Warszawie,
wodzu, strzelcze szary,
podepcz nogą z ostrogami
butę carskiej mary,
butę carskiej mary.
5. Wisła wieść rozniesie
falami jasnymi,
że nie będzie już Moskali
na Piastowskiej ziemi
na Piastowskiej ziemi.
i dzwonią pałasze.
To Piłsudski wyszedł w pole,
a z nim chłopcy nasze,
a z nim chłopcy nasze.
2. Wodzu, wodzu miły,
przewódź świętej sprawie
i każ trąbić trębaczowi,
gdy staniem w Warszawie,
gdy staniem w Warszawie.
3. Wtedy wszystkie dzwony
krakowskie zadzwonią,
a kolumnie Zygmuntowskiej
Tatry się pokłonią,
Tatry się pokłonią.
4. Gdy staniesz w Warszawie,
wodzu, strzelcze szary,
podepcz nogą z ostrogami
butę carskiej mary,
butę carskiej mary.
5. Wisła wieść rozniesie
falami jasnymi,
że nie będzie już Moskali
na Piastowskiej ziemi
na Piastowskiej ziemi.
