O utworze

Od 1969 r., codziennie o godzinie 17.00 na pamiątkę godziny „W” – godziny rozpoczęcia powstania warszawskiego – z wieżyczki Domku Gotyckiego usytuowanego przy ulicy Puławskiej w Warszawie rozlegają się dźwięki Marsza Mokotowa, jednej z najpiękniejszych pieśni powstańczych.

 Marsz Mokotowa był rezultatem współpracy żołnierzy pułku „Baszta”, Mirosława Jezierskiego, pseud. „Karnisz”, i Jana Krzysztofa Markowskiego, pseud. „Krzysztof” – jednego z najpopularniejszych artystycznych duetów powstańczych, autorów takich żołnierskich szlagierów jak Sanitariuszka Małgorzatka i Mała dziewczynka z AK.

Piosenka powstała po 20 sierpnia 1944 r., stając się powstańczą pieśnią dzielnicy Mokotów. Podobno z Mokotowa została przeszmuglowana kanałami do Śródmieścia. Wykonanie melodyjnego marsza podczas jednego z okupacyjnych koncertów przez Mieczysława Fogga (1901–1990), zaprzyjaźnionego z Janem Markowskim, zapoczątkowało wielką karierę piosenki. Mokotowski marsz dotarł m.in. na Kielecczyznę i do Małopolski.

Podczas wojny i po jej zakończeniu pieśń wielokrotnie przedrukowywano, niekiedy zmieniając brzmienie wybranych jej ustępów, choć zasadniczo utwór dość skutecznie opierał się różnego rodzaju przeróbkom i zmianom.

 Marsz Mokotowa – obok Marsza Żoliborza – stanowi przykład utworu identyfikowanego z konkretnym rejonem walczącej stolicy, pełniąc funkcję jego muzycznej wizytówki.